‘Vroeger hoorden we Lisanne piepen in bed, nu ademt ze rustig’

'Na Lisannes diagnose was ons huis even een soort bouwplaats. We sloegen meteen aan het klussen om het huis te saneren. Zo ging de vloerbedekking eruit en kwam er nieuw laminaat in. In het begin hadden we speciale anti-allergie hoezen om het dekbed van Lisanne, maar we merkten dat dat in haar geval niet nodig is. We wassen haar beddengoed nu gewoon wat vaker. Ook ga ik regelmatig met een stofdoek door haar kamer en kochten we een stofzuiger met HEPA-filter. Maar een superstreng regime zonder stof, dat is het bij ons niet. We letten er wat beter op en houden het goed bij. Op laminaat zie je eerder dat het stoffig is, daardoor zuig je denk ik ook sneller. Op dat soort dingen proberen we goed te letten.'

Voor Lisanne

'Voor Lisanne zelf veranderde er ook wel wat. Ze sliep altijd in een boomhut-bed, een soort hoogslaper met allemaal luikjes. Omdat dat bed niet makkelijk te verschonen was én je in een gewoon bed – alleen gevoelsmatig al – meer lucht krijgt, ruilde ze met haar broertje van kamer en bed. Dat maakte zeker verschil voor haar. Zij vond het niet erg en haar broertje vond het geweldig dat hij het boomhut-bed kreeg. Verder zorgden de vele knuffels die Lisanne in bed had, voor te veel stof. Ze zocht er een paar uit die ze wilde houden.'

Rustig ademen

'Vóór deze veranderingen hoorden we Lisanne piepen als ze in bed lag, nu ademt ze rustig. Dat is het grootste verschil. Of dat komt door de aanpassingen in huis, de medicijnen of beide, dat weet ik niet. Al met al gaat het gewoon goed en staan we er nuchter in. Voor ons is haar astma gelukkig niet iets heel groots dat ons leven beheerst.’