'Een visje op het droge'
‘Leven zonder Ventolin is echt afschuwelijk. Ik voel me dan hondsvermoeid en lamlendig, net een visje op het droge.’
Yvonne (71) heeft een ernstige vorm van astma en dagelijks Ventolin nodig voor haar benauwdheid. Dit medicijn was het afgelopen half jaar voor haar niet beschikbaar.
‘Wat een ramp was het afgelopen half jaar. Wonder boven wonder heb ik net afgelopen week mijn medicijn Ventolin gekregen. Het was groot feest hier in huis, want het is een eerste levensbehoefte als je zo benauwd bent. Ik heb onderhoudsmedicijnen voor mijn longen, maar die zijn niet snelwerkend zoals Ventolin. Ik had nog één puffer in mijn tas, die ik alleen bij longaanvallen gebruikte om wat meer adem te krijgen. Ik stelde het telkens uit, wat de longaanvallen juist leek te triggeren.’
'Gelukkig heb ik nu weer Ventolin. Hopelijk kan ik het volgende maand weer gewoon bestellen, maar je blijft als de dood dat het weer misgaat.'
Geen alternatieven
Yvonne heeft verschillende medicijnen uit het ziekenhuis gekregen, waarop ze allergisch reageerde. ‘Als dit bij de staatsloterij was gebeurd, was ik schathemeltjerijk geworden: het was continu bingo. Naar het ziekenhuis durfde ik nu niet, omdat ik bang was dat ze me daar zouden houden. ’
‘Mijn zorgverzekeraar heb ik ook gebeld. Ze verwezen me door naar de huisarts of apotheek. Het leek wel een bandje dat ze afspeelden. Ik begrijp dat diegene aan de telefoon mij niet direct kon helpen, maar een beetje medeleven zou fijn zijn geweest. De huisarts en apotheek konden ook niets doen. Bij de apotheek kwamen ze met een discus aan, maar ik heb niet de kracht daarvoor en het poeder blijft achter in mijn keel hangen.’
'Dat er geen medicijnen zijn, geeft je het gevoel dat je in een derdewereldland woont. Er zijn veel mensen die te kampen hebben met dit probleem.'