‘Ik heb astma, maar ik ben gewoon een normaal kind’

Een interview geven over astma leek Roe heel leuk. ‘Ik vertel er graag over en ik wil dat andere kinderen beter begrijpen wat het is.’ Tegelijkertijd vindt ze het ook best gek om er zoveel vragen over te krijgen. ‘Want voor mij is het normaal. Ik voel me een gewoon mens zoals ieder ander.’ 

Spreekbeurt

‘In groep 4 gaf ik een spreekbeurt over astma’, vertelt Roe. ‘Dat hielp heel goed om klasgenoten uit te leggen wat het is. Ik gebruikte bijvoorbeeld plaatjes van een luchtpijp. De binnenkant hoort eruit te zien als een soort rondje. Maar mijn luchtweg heeft aan de binnenkant de vorm van een sterretje. Als ik een astma-aanval heb, verandert die vorm nog meer in een sterretje. Ik legde ook uit hoe ik mij dan voel. Dat ik benauwd ben en veel moet hoesten. Na die presentatie kreeg ik er eigenlijk nooit meer vragen over, omdat het duidelijk is wat astma is. Dat vind ik handig.’

‘Ik denk niet zoveel na over mijn astma, want ik heb het al zolang ik mij kan herinneren. De vervelendste momenten zijn als ik niet gewoon mee kan doen aan dingen die ik leuk vind. Ik miste bijvoorbeeld een kinderfeestje omdat ik ziek thuis was. En ik moet korfbal weleens overslaan. Tijdens een training gebeurt het weleens dat ik geen adem meer heb. Dan neem ik soms even een pauze of ik stop eerder. Dat is balen, maar ik ga eigenlijk altijd wel weer door.’ 

Lees ook de verhalen van andere kinderen met ernstig astma
of ga naar 'Voorkom astma bij kinderen'

Ziekenhuis

Roe is gewend dat ze dagelijks medicatie gebruikt. ‘Soms verandert er wat aan mijn medicatie. Maar ik gebruik meestal antibiotica, salbutamol, een pufje (Foster) en als het echt slecht gaat beland ik weleens in het ziekenhuis. Dat vind ik het allervervelendst. Vaak moet ik dan lang wachten om te kijken hoe het gaat. Ik word weleens verneveld, wat meestal wel werkt. Maar ik ben gewoon het allerliefste thuis bij mijn familie en mijn hond’, vertelt ze. Naast die medicatie, gaat Roe iedere week naar de fysio voor haar longen. ‘Daar doen we allemaal oefeningen. Ik heb het idee dat dat wel helpt. Mijn fysiotherapeut zit ook op korfbal, zo kwam ik op het idee om dat ook te gaan doen. Als ik speel, is zij er vaak bij en kan ze tips geven. Dat is echt heel fijn.’

Confronterende periodes 

Roe’s moeder Agnes, heeft dagelijks te maken met de astma van haar dochter. ‘Wij weten niet beter dan hoe het nu is’, vertelt Agnes. ‘De astmaklachten begonnen al op haar derde. Ze had veel last van hoesten, benauwdheid en ze had eczeem. Op die leeftijd belandde ze voor het eerst in het ziekenhuis. We hoopten dat ze over haar astma heen zou groeien, maar dat lijkt niet te gebeuren. Er zijn periodes dat het heel confronterend kan zijn, zoals deze winter toen ze een heftige en langdurige longontsteking had. Ze is erg vatbaar voor virussen. Maar ze is tegelijkertijd heel positief ingesteld, net als wij. Je neemt de dingen zoals ze komen.’

‘Eén van de lastigste dingen vind ik de uitval van school. Roe is vaker afwezig dan andere kinderen. Gelukkig is er veel begrip bij de leerkrachten, maar het is jammer dat Roe door haar astma soms weken thuis is. Ook denken we extra na als we een vakantie gaan plannen. We waren een keer in Italië in de bergen en daar was Roe continue benauwd. Aan zee gaat het vaak het beste, dan knapt ze echt op.'