Het verhaal van vrijwilliger Toos
Toos Ploegaert (65) is coördinator Longpunt Beverwijk. Toos: ‘Ineens stond de directeur van Longfonds in de zaal’
Omschrijf jezelf eens in drie woorden?
‘Ik ben zorgzaam, gedreven en doortastend.’
Waardoor maakt dit vrijwilligerswerk je blij?
‘Het doet me goed als ik zie dat mensen tijdens een Longpunt contact met elkaar leggen. Het is altijd heel gezellig, met koffie of thee en wat lekkers erbij. Ik vind het fijn om te zien dat bezoekers vragen stellen aan een spreker die een interessant onderwerp uitlegt. En ik word blij van de samenwerking met andere vrijwilligers. Die zijn onmisbaar op zo’n bijeenkomst. Je doet het echt sámen.’
Waarom past dit werk goed bij je?
‘Ik ben longverpleegkundige, heb zelf astma en naasten met een longziekte, dus ik weet veel over longziekten. Verder kijk ik altijd naar wat kan in plaats van wat niet kan. Dat wil ik anderen laten weten, want het kan je veel brengen. Mijn inspiratiebron hiervoor is de ‘positieve gezondheid’ van Machteld Huber. Zij draagt uit dat je ook met een ziekte een goed leven kunt leiden. Ik wil hier op een Longpunt nog eens uitgebreid over vertellen.’
Wat is een mooi moment dat je meemaakte tijdens het werk voor Longfonds?
‘Tijdens het allereerste Longpunt dat ik aan elkaar praatte, stond ineens de directeur van Longfonds in de zaal. Hij wilde weleens een Longpunt bijwonen. Ik moest meteen in het diepe… Gelukkig redde ik me er met een beetje humor prima uit. Nog een mooi moment: afgelopen jaar kwamen bezoekers die nog nooit aan beeldbellen hadden gedaan, met wat hulp opeens trots online bij de Digitale Koffietafel, zoals de online Longpunten heten.’
Hoe zou de wereld eruitzien als iedereen vrijwilligerswerk deed?
‘Dan zou er een stuk minder eenzaamheid zijn. Bovendien zou veel kennis, bijvoorbeeld van gepensioneerden, bewaard blijven.’