De impact van corona op Theo
Het coronavirus treft ons allemaal, maar kwetsbare mensen in het bijzonder. Onder hen 1,2 miljoen mensen met een longziekte. Mensen die zich nu extra kwetsbaar voelen. Zoals Theo (66). Hij heeft astmatische bronchitis.
'Dit is een bizarre tijd. Maar we moeten rustig blijven ademhalen.'
'Toen het coronavirus Nederland bereikte, was ik er eigenlijk niet zo bang voor. Ik trof toen ook niet echt maatregelen om mezelf te beschermen. Maar toen mijn buurvrouw, die in de 70 is, eind februari werd opgenomen op de IC en aan de beademing moest, kreeg ik het toch een beetje benauwd. Gelukkig maakt ze het inmiddels weer goed, hoor. Maar het is wel schrikken als het zo dichtbij komt. Zeker omdat we nog steeds niet weten wat precies de besmettingshaard bij haar was.'
'Op het moment dat mijn buurvrouw op de IC kwam te liggen, besefte ik pas dat ik als longpatiënt ook tot de kwetsbare groep behoor. Vanaf toen besloot ik spaarzaam contact met de buitenwereld te hebben. Hiervoor krijg ik alle begrip van mijn familie en vrienden. Met hen hou ik contact via social media, telefoon en vergaderapps. Dat werkt prima. Ik ga ook bijna niet meer naar buiten. Maar als ik ga, dan is dat omdat ik boodschappen moet doen of even wil genieten van de zon. Dat kan gelukkig omdat ik een heerlijk terrasje heb.'
'Ook blijf ik binnenshuis omdat ik flink last heb van hooikoorts. Nu is het prachtig weer, waardoor mijn hooikoorts extra gevoelig is en ik hierdoor soms hard moet niezen. Vorige week stond ik in de supermarkt toen dat gebeurde. Mensen gingen in een andere kassarij staan om me te vermijden. Waarschijnlijk omdat ze dachten dat ik het coronavirus heb. Ik snap hun reactie wel, maar toch vind ik het best vervelend.'
'De coronacrisis is verschrikkelijk. Er zijn veel mensen die aan corona bezwijken, de ziekenhuizen lijken vol te raken en de economie ligt op zijn gat. De woorden verwarring, ongeloof en verdriet liggen me dan ook als eerste op de lippen. Maar tegelijkertijd probeer ik ook de ‘mooie’ uitwerking van deze crisis te zien. Zo werd er in onze straat hard geklapt voor mensen in de zorg. Dat zorgt voor verbondenheid.'
'Ik wil iedereen meegeven dat we goed op elkaar moeten letten, dat we nuchter met de feiten moeten blijven omgaan en de gestelde richtlijnen goed moeten opvolgen. Hopelijk is het virus dan snel uitgebannen. Laten we dus hopen. Want hoop doet leven. En onthoud, zoals de Chinezen zeggen: ‘Iedere crisis is de start van iets nieuws en moois’.'
Het interview met Theo vond plaats op 19 maart 2020.
