De impact van corona op Marianne
Er is nog weinig bekend over het coronavirus en de lange termijngevolgen voor patiënten die herstellen. Longfonds vraagt mensen die longklachten hebben na het herstel van het virus contact op te nemen. Een van hen is Marianne (56), zij heeft ook ernstig astma.
‘Ik kan eigenlijk nog maar heel weinig.’
'Ik ben vorig jaar naar het revalidatiecentrum in Hilversum geweest voor mijn astma, daar heb ik drie maanden gezeten. Nu, ruim twee maanden na corona, heb ik lichamelijk het gevoel dat ik weer terug ben bij hoe ik daarvoor was. Ik ben benauwder bij inspanning en dat slijm blijft maar komen. Ik moet het allemaal weer opbouwen. Als ik een rondje loop kom ik niet verder dan een kilometer. Dan doe ik hooguit een klusje in huis en verder kan ik eigenlijk weinig.'
'De longarts denkt dat ik weer op mijn conditie kan komen van voor corona, maar ik weet het niet. Het heeft in ieder geval tijd nodig. Ik merk dat de spierkracht wel terugkomt. Ik doe dagelijks mijn ademhalings- en spieroefeningen, maak mijn ommetjes en heb twee keer in de week fysio. Maar ik wil ook gauw te veel. Gister deed echt alles me zeer, toen heb ik de hele dag op bed geleden. Soms heb je er een keer een goede dag tussen zitten en de dag erop is het weer mis. Het is frustrerend.'
Ik hoor van anderen dat ze teleurgesteld zijn dat hun vakantie niet doorgaat. En dan denk ik: waar heb je het over, mijn leven staat op zijn kop. En met mij een heleboel anderen. Maar als je corona niet zelf hebt meegemaakt dan kan je je daar geen voorstelling van maken.
'Ook ben ik bang dat ik het nog een keer kan krijgen en dat ik anderen kan besmetten, want daar zijn de meningen over verdeeld. Ik ben er nu in principe genadig vanaf gekomen, maar als je de verhalen hoort van de IC, dan beangstigt mij dat. Vorige week ben ik mee geweest boodschappen doen en dan zie ik mensen lopen zoals ‘normaal’, zonder 1,5 meter afstand. Dat vind ik echt niet prettig.'
'Begin april lag ik vijf dagen in het ziekenhuis omdat ik al elf dagen hoge koorts had en mijn kalium te laag was. Dan zie en hoor je ook een heleboel mensen die het veel erger hebben, die wel aan het zuurstof zitten en heel erg happen naar lucht. Op een gegeven moment zakte mijn saturatie. Toen wilden ze mij ook aan het zuurstof leggen. Dat wilde ik niet want ik had heel sterk het gevoel dat ik dan verder achteruit zou gaan. Op de één of andere manier was de saturatie bij de tweede meting wel goed, dus toen hebben ze ervan af gezien.'
Uit het ziekenhuis
'De eerste week toen ik thuis was na de ziekenhuisopname hebben ze me een paar dagen achter elkaar gebeld. Daarna was het afgelopen en heb ik verder niks meer gehoord, ook niet van de huisarts. Ik denk dat iets meer begeleiding en duidelijkheid fijn was geweest. Ik heb me een hele tijd afgevraagd: heb ik antistoffen, ben ik nog besmettelijk? Die onzekerheid vond ik ook lastig.'
'De fysiotherapeut zei dat ze erop rekenen dat het herstel negen maanden duurt. Dus ik heb nog twee derde te gaan. Ik probeer niet te veel vooruit te kijken, vooral niet op slechte dagen. Dan zorg je maar dat je de dag doorkomt.'
'Op het coronalongplein heb ik soortgelijke verhalen gelezen. Dat is wel een stukje herkenning en erkenning. Aan anderen die corona hebben gehad wil ik adviseren: doe rustig aan. Denk niet bij een goede dag: ik kan weer een heleboel, want dan ga je de fout in. Later moet je het weer bezuren en dan duurt het weer langer voordat je weer hersteld bent. Dat is een hele lastige valkuil. Daar val ik zelf ook geregeld in. En: blijf de vooruitgang zien, hoe klein ook.'
Dit interview is afgenomen op 3 juli 2020.
