Slaapapneu
Wanneer je last hebt van slaapapneu, dan stokt tijdelijk je adem tijdens je slaap. Bij patiënten met obstructief slaapsyndroom (OSAS) stopt tijdens de slaap de ademhaling steeds voor minimaal tien seconden of langer. Soms gebeurt dat meer dan vijftig keer per uur.
De ademhaling stopt vaak door afsluiting van de bovenste luchtwegen. Tijdens een apneu komt er geen lucht in of uit de longen. Hierdoor ontstaat een tekort aan zuurstof in het bloed. De persoon zelf wordt meestal niet wakker, maar de apneu verstoort wel de normale slaap.
Symptomen
Door apneu ontstaat regelmatig zuurstoftekort tijdens de slaap. Dit verstoort de volledige en herstellende slaap. Je hebt dan vaak het idee de hele nacht geslapen te hebben, maar wordt ‘s morgens toch uitgeput wakker. Vaak heb je overdag ook meer behoefte aan slaap. Je hebt hierdoor minder kracht, en op den duur kun je uitgeput raken.
Artsen merken vaak niet op dat apneu de oorzaak is. Dit komt door verschillende bijkomende ziekten, die vroeg of laat ontstaan. Denk dan aan fysieke klachten zoals hoog cholesterol, hoge bloeddruk en hartritmestoornissen. Deze klachten worden vaak afzonderlijk behandeld, zonder veel resultaat omdat de oorzaak (slaapapneu) niet aangepakt wordt.
Bij mensen die niet behandeld worden voor apneu is vaak ook sprake van gedragsverandering. Ook de kwaliteiten van iemand die te maken hebben met denken en het verstand, de cognitieve kwaliteiten, worden vaak minder goed.
Cijfers
Waarschijnlijk heeft ongeveer één op de honderd mensen slaapapneu. Het is niet precies bekend hoe vaak het voorkomt, omdat het niet altijd wordt ontdekt. Behandeling vindt plaats in zogenaamde slaapklinieken. Meestal werken KNO-artsen, longartsen en neurologen hier samen.
Meer dan de helft van de slaapapneu-diagnoses wordt door longartsen gesteld, ongeveer een derde door KNO-artsen en de rest door neurologen. De longarts schrijft bij mensen met ernstige slaapapneu vaak de beademingstechniek CPAP voor. Hierbij worden de luchtwegen met overdruk opengehouden tijdens de slaap. Mensen met minder ernstige slaapapneu kunnen veel hebben aan het MRA (een mondbeugel) die in 50 procent van de gevallen door de KNO-arts wordt voorgeschreven. In 10 procent van de gevallen is een kaakchirurg, tandarts of orthodontist nodig.
Apneuvereniging
In Nederland is de afgelopen 25 jaar door de ApneuVereniging veel gedaan om deze ernstige slaapstoornis onder de aandacht van behandelaars te brengen. Dit kan nog beter, want maar een klein deel van de mensen met slaapapneu wordt er voor behandeld.
Belangrijk is een tijdige en juiste diagnose en daarna een juiste behandeling. Als er geen maatregelen worden genomen om de gezonde slaap te herstellen, lopen deze mensen onherstelbare lichamelijke en psychische schade op. Het gevaar is ook dat zij zonder blijvend resultaat door het zorgcircuit dwalen vanwege behandeling van andere aandoeningen. Kijk voor meer informatie op apneuvereniging.nl.
